RAJSKI PTAK
Studio Tatuażu Artystycznego

ul. Bernardyńska 5
35-069 Rzeszów
Podkarpackie/Polska

„Minerał”: tel. 502 290 999
„Gregor”: tel. 503 999 761

tatuazrajskiptak@gmail.com
www.rajskiptak-tattoo.pl

Image Alt

Historia Tatuażu

Po dzis dzień naukowcy mają problemy z dokładnym określeniem ram czasowych w których po raz pierwszy zastosowano tatuaż jako formę zdobienia ciała, gdyż skóra ludzka jest materiałem nietrwałym który w ciągu setek lat uległ całkowitemu rozkładowi. Pierwsze niepodważalne dowody na istnienie tatuaży pochodzą z czasów starożytnego Egiptu gdzie odkryte zostały rysunki ciele tybetańskiej kapłanki Hator około 2000 lat p.n.e..

Kolejne dowody na istnienie tatuaży odkryto w kulturze starożytnej Grecji czy Rzymu. W tym okresie tatuaż poza funkcja dekoracyjną był znakiem przynależności społecznej i odróżniał bogatych od biednych oraz wodza od zwykłego członka plemienia piętnowano także tatuażem zbiegłych niewolników jak również znakowano legionistów lub najemników. Dodatkowo Rzymianie w tamtych czasach ciała zdobili w celach religijnych, lub w celu odstraszaniem wroga.

W średniowieczu kościół bardzo sceptycznie podchodził do sztuki zdobienia ciała w trwały sposób, wynikało to z faktu  mieszania się kultur chrześcijańskich z pogańskimi, a to właśnie poganie zdobili ciała najczęściej, co przez zakonników traktowane było jako zabieg „zagrażający ocaleniu duszy”.

Mimo sprzeciwu Kościoła wobec takich praktyk, wiele wskazuje na to że do końca średniowiecza wśród chrześcijan powszechny był zwyczaj, zaczerpnięty z wierzeń pogańskich, zabezpieczania się przed złymi mocami przy pomocy trwale wyrytych znaków na ciele. Badacze form zdobień wykazują ze wśród krzyża często pojawiały się motywy gwiazdy, koła, księżyca czy słońca.

Do Europy tatuaż przywędrował na przełomie XVII i XVIII wraz z marynarzami którzy brali udział w wyprawach odkrywających nowe lądy. Z dalekich podróży żeglarze przywozili egzotyczne ozdoby na swoim ciele oraz wiedze o tym jak je wykonać.

Zdobienie ciała na trwałe stało się popularne także w wyższych sferach po tym jak Książe Walii późniejszy król Edward VII z podróży po Japonii przywiózł oryginalną pamiątkę w postaci trwałego rysunku smoka na swoim ciele.

Przełomem w tatuowaniu stało się wynalezienie maszynki elektrycznej przez Samuela O’Reila w 1891 roku w Stanach Zjednoczonych. Dzięki czemu tatuowanie stało się szybsze mniej bolesne i bardziej dostępne dla mas.

Na początku XX wieku mocno wytatuowani ludzie wcześniej podziwiani, stali się eksponatami do oglądania w cyrkach i na pokazach dziwolągów.

Niechlubnym wydarzeniem w dziejach tatuaży była II Wojna Światowa w której tatuaż z numerem ewidencyjnym na przedramieniu stał się elementem identyfikacji więźniów w obozach koncentracyjnych. Trwały rysunek na skórze stał się symbolem bólu okrucieństwa i przemocy, oraz stały się powszechnie nieakceptowane.

Na nowo zaczęto propagować sztukę tatuowania w latach 60-tych XX wieku, gdy szerzący się ruch „dzieci-kwiatów” rozpowszechnił kolorowe wzory w kręgach akademickich. Wkrótce środowisko muzyczne zaczęło poddawać się nowej modzie na tatuaże.

Tymczasem w Polsce utożsamiano je jedynie z światem przestępczym i nie był niczym pozytywnym. Z czasem nastawienie społeczeństwa zmieniło się i tatuaż stał się popularny we wszystkich klasach społecznych i kulturach.

Dziś tatuowanie jest odrębna dziedzina sztuki a tatuaż jest dziełem.